donderdag 21 oktober 2010

Weg is weg

Ik was een tijdje weg. Waar ik was? Ver ver in mijn eigen gedachten verdwaald, verward in gevoelens en ideeën, in oordelen en overpeinzingen. Het was er niet mooi waar ik was. En ik ben nog niet helemaal terug. Gelukkig heb ik wel weer een plek gevonden en een mate van rust die het lezen van prachtige boeken mogelijk maakt.
Woorden zijn belangrijk voor mij, woorden horen bij mij. Gelukkig heb ik ze teruggevonden.

Plek des onheils Kay Hooper

Een paranormaal begaafde FBI agente gaat terug naar haar geboorteplaats om een moordenaar te vinden.
Zo prachtig geschreven, met details die net niet te diep gaan om je aandacht te doen verslappen. Geloofwaardig zelfs voor de niet zweverige types onder ons. Tijdens het lezen had ik nauwelijks tijd om te eten/drinke/roken. En vooral dat laatste overkomt me zelden.

De Leugenaar Lisa Gardner

Tijdens mijn laatste treinreis las ik dit boek. Spannend tot de laatste bladzijde en daarnaast een prachtig inzicht in de wijze waarop men met zedendelinquenten omgaat in de Verenigde Staten van Amerika.
De verdwijning van een jonge vrouw is een gegeven dat je in veel boeken vind maar dit boek is net anders en de oplossing dus ook. Zeker een aanrader.

maandag 8 februari 2010

Lang geleden....

begon ik aan een dagboek. Dat had geen lang leven. Als ik ergens niet goed ik ben is het wel het bijhouden van dagelijkse dingen. Mijn laatste log van november, het is lang geleden en het lijkt nog langer.

Sinds dat log waren er de heerlijke kerst, de geweldige sinterklaasverassing van mijn lief. Het nieuwe jaar dat begon. Zoveel mooie en minder mooie momenten.
Langzamerhand begin ik weer structuur en licht te zien in mijn leventje.

Langzaam, heel langzaam klim ik de berg op. Voor iemand met weinig geduld zoals ik te langzaam, te traag. En het ergste vind ik nog wel onderweg ben ik dingen kwijtgeraakt, woorden, gedachten. Mijn hersens zijn blijkbaar gekrompen of van mindere kwaliteit geworden de laatste maanden.
Lezen, schrijven, puzzelen, elke activiteit die me normaal zo makkelijk afgaat is nu een strijd geworden. Gelukkig kan ik nog wel breien, gedachtenloos zonder nadenken. Het geen resulteerde in maar liefst 14 korte, lange, brede, smalle, dikke of dunnen sjaals. Ook al hield ik ze niet allemaal voor mezelf, voorlopig kan ik kiezen uit meer dan 20 verschillenden sjaals in de winter.