dinsdag 27 oktober 2009

Vrouwen


Sylvia Fowler is een vrouw die geen blad voor de mond neemt. Ze is een ongetrouwde redactrice van een modeblad. Als ze niet werkt, is ze meestal in het winkelcentrum te vinden. Sylvia's beste vriendin is Mary, de echtgenote van een welvarende financier. Mary lijkt het perfecte huwelijk te hebben en heeft daarnaast ook nog eens een succesvolle carrière. Ze heeft een goede band met haar 12-jarige dochter Molly en heeft een aantal goede vriendinnen, waaronder de lesbische Alex en de hoogzwangere moeder Edie.


Wanneer roddels ontstaan dat Mary's echtgenoot vreemdgaat met Crystal Allen, kunnen Mary en haar vriendengroep hier niets van geloven. Terwijl Mary een gerespecteerde dame is, is Crystal een schaamteloze niemendal die haar uiterlijk gebruikt om te krijgen wat ze wil. Mary begint te twijfelen aan het succes van haar huwelijk.
Wat een film, wat een cast. Alleen maar topvrouwen, karaktervrouwen. Een verhaal over vriendschap, moeder-dochter relaties, over dromen en keuzes. Echt een heel goede film voor herfstachtige avonden met kaarsen, wijn, lekkere hapjes en vriendinnen onder elkaar.
In de hele film hoor je veel over mannen, maar je ziet ze niet. Niet op de voorgrond en niet in de achtergrond. Nergens zie je een man. En toch gaat het ook een beetje over mannen maar toch meer over vrouwen.

X MEN


Wolverine, geboren James Howlett, maar meer bekend als Logan, is een fictieve superheld uit de comics van Marvel Comics.

Hij is al lid geweest van verschillende superheldenteams waaronder de X-Men en de Avengers. Wolverine is de Engelse naam voor het roofdier de veelvraat.
Wolverine werd bedacht door schrijver Len Wein en John Romita Sr., met wat hulp van “Incredible Hulk” tekenaar Herb Trimpe. Wolverine verscheen voor het eerst in een gastoptreden in Incredible Hulk #180-181 (oktober 1974).

Wolverine komt oorspronkelijk uit Canada. Als mutant beschikt hij over de zintuigen en reflexen van een roofdier en de mogelijkheid tot regeneratie wat hem in staat stelt te genezen van elke verwonding, hoe erg ook. Verder bezit Wolverine drie intrekbare klauwen per hand, deze klauwen maken deel uit van zijn skelet. De sterke genezing maakte hem een geschikte kandidaat voor het Supersoldatenproject Weapon X, waarin Wolverine een operatie onderging waarbij zijn gehele skelet werd bedekt met het onverwoestbare fictieve metaal adamantium. Ook zijn klauwen kregen hierbij deze versterking.



Onder striplezers is Wolverine het bekendst vanwege zijn rol bij de X-Men. Hij kwam bij de X-Men in 1975. Wolverine was het symbool van de vele antihelden die rond die tijd hun intrede begonnen te doen in de strips. In de jaren 80 werden zijn vastberadenheid en het feit dat hij er niet voor terugdeinst geweld te gebruiken standaard karakteristieken voor antihelden. Als gevolg hiervan werd Wolverine een van de populairste X-Men karakters. Hij kreeg kort daarop ook zijn eigen stripserie.
Naast in de strips is Wolverine een vast karakter in vrijwel elke X-men animatieserie, computerspel en in de drie X-Men films uit 2000, 2003 en 2006. Hij kreeg in 2009 een eigen aan de eerdere titels gelieerde film genaamd X-Men Origins: Wolverine. Acteur Hugh Jackman vertolkt Wolverine in alle vier de gevallen.
Ja een voor mij onbekend genre en verhaal. De keuze voor deze film kwam dan ook van lief. Na het zien van deze knap gemaakte, bijna geloofwaardige film (ondanks het gegeven van mutanten enzo wat dan weer ongeloofwaardig is) denk ik dat ik toch de hele serie X-MEN maar eens ga kijken. Hugh Jackman is een prachtige man om naar te kijken, maar daarnaast is het gegeven van dit oorspronkelijke stripverhaal ook gewoon leuk. Leuker dan ik dacht.
Het was dus weer eens een memorabele zaterdag-film-patatavond.

dinsdag 20 oktober 2009

Marley and Me


Om alvast voorbereid te zijn op het ouderschap nemen Jennifer en John een golden retriever als huisdier. De hond blijkt geen idee te hebben van wat er van hem verwacht wordt en is een blok aan het been van het jonge paar.
Lief vond na Doubt te hebben gezien dat we wel toe waren aan een grappige film. Grrrrrrrr hoezo grappig, deze film is hartverscheurend. Is boeiend, is herkenbaar, is lief, is zoet, is op zijn tijd om te lachen maar is vooral veel huilen. Huilend zat ik op de bank te haken en film te kijken. Niet gewoon een traan of twee, nee gelijk met snot en geluid huilend. Vast geen mooi uitzicht voor lief, maar ja wie komt er dan ook met zo een ontroerende film aanzetten bij een vrouw van 40 die af en toe (best wel vaak) niet lekker in haar vel zit.
Deze film moet je gezien hebben als je honden, kinderen en menselijke relaties boeiend vind. Als je vind dat je toe bent aan ongegeneerd een potje emotionele uitbarsting. Kortom tijdens griep, menstruatie of ander ongemak op de bank dekentje over en zakdoeken bij de hand.

Doubt


geregisseerd door John Patrick Shanleymet Meryl Streep, Philip Seymour Hoffman en Amy Adams


1964, een Rooms-Katholieke school in de Bronx. Zuster Aloysius (Meryl Streep) komt in een lastige situatie. Er zijn redenen om priester Flynn (Philip Seymour Hoffman) te verdenken van onzedelijk gedrag. Moet ze de priester, die haar meerdere is, confronteren met deze vermoedens?
Wat een actrice is Meryl Streep toch, zo zie je haar zingen en dansen in MamaMia! en nu speelt ze een strenge non. En hoe!! Deze film is zeker niet voor iedereen een aanrader. Geen duidelijk einde maar zoals de titel al aangeeft Twijfel. Het verhaal is sterk, maar de acteurs maken de film. Prachtig spel van alle betrokkenen. De film laat je achter met een onbestemd gevoel en veel stof tot nadenken en nabespreken.

The Uninvited


Anna Rydell keert terug naar haar zus en beste vriend Alex na een verblijf in een psychiatrische inrichting. Haar herstel wordt belet door haar gemene stiefmoeder, gereserveerde vader en de aanwezigheid van een spook in huis.
Deze film stond afgelopen zaterdag op het programma. Ik verheugde me er enorm op, want een spookymovie kijken met lief en vriend is net zoiets als cabaret voor mij. Schrikmomenten worden aangegrepen om uitgebreid te klagen en te schelden door beide heren. Ook al zien ze het ver van tevoren aan komen, ze schrikken toch. Zelfs al kondigen ze van te voren aan "nu gebeurd er iets, je hoort het aan de muziek" dan nog springen beide bijna letterlijk uit de stoel/bank van schrik. Ik begin dan meestal hard te lachen, want het zijn en blijven schatjes die twee. Gelukkig weten zij van mijn enorme weerzin van reptielachtigen, dus bij elke slang die voorbij komt in een film ben ik degene die een gulle lach te verwerken krijgt.
Het is een werkelijk spannende en boeiende film. Met een onverwachte twist aan het eind. Totaal onvoorbereid op dit einde hebben we nog lang nagesproken over deze film. Een aanrader voor iedereen die een van een spannende film houd.

woensdag 14 oktober 2009

Het einde van de stilte


In Stanbury – een klein dorp in het zuidwesten van Yorkshire – brengen drie intiem bevriende Duitse echtparen al jaren hun vakantie door. Ze gaan met elkaar om als één grote, gelukkige familie. Jessica Wahlberg, die met een onbevangen blik achter de façade kijkt, merkt al spoedig dat niets is wat het lijkt. Achter de opgewektheid gaan angst, haat, jaloezie en vertwijfeling schuil. Jessica, die slecht tegen deze hypocriete sfeer kan, vlucht steeds vaker in lange, eenzame wandelingen. Maar plotseling stort de hele schijnwereld van Stanbury House ineen: een gruwelijke misdaad maakt een einde aan de tientallen jaren durende stilte en confronteert elk van de overlevenden met zijn of haar persoonlijke waarheid.
Tja een boek dat ik had gereserveerd omdat ik een ander boek van deze schrijfster had gelezen Het huis van de zusters. Dat boek vond ik zeer de moeite waard. Deze roman tja zeker niet slecht maar zoo tergend langzaam geschreven. Vanuit verschillende invalshoeken/hoofdpersonen maar toch vooral vanuit het perspectief van Jessica de tweede vrouw van een van de vrienden. Ergens kwam het boek me ook nog eens bekend voor. Misschien had ik het al eens gelezen, in ieder geval heeft het dan toen schijnbaar weinig indruk op mij gemaakt.

De Ierse tuin


Aoife heeft absoluut geen groene vingers, maar als ze op een dag langs een verwaarloosde tuin loopt, beginnen ze toch te kriebelen. Ze overtuigt de weinig ondernemende eigenaar dat zij de juiste persoon is om de tuin op te knappen. Alleen kan ze dit klusje niet klaren, dus plaatst ze een advertentie. Twee vrijwilligers komen opdagen: Uri, een bejaarde kleermaker, en Emily, een studente. Terloops bemoeien nog meer mensen zich met de tuin en ontspruit zich de ideale afleiding van Aoifes rommelige privéleven. En ook voor de anderen blijkt de tuin helende krachten te hebben.

Heerlijk boek, goed leesbaar en vooral heeft het alles om je een goed gevoel te geven. Terugblikken in de tijd geven een goed beeld van de verschillende karakters. Met dit boek, een pak koekjes/chocola en een pot koffie/thee heerlijk wegkruipen op de bank is een goed idee.
Dat is ongeveer wat ik deed deze week en heb de roman in een ruk uitgelezen.

donderdag 8 oktober 2009

Granny squares

Granny what????? Nou gewoon granny squares. Gewoon oma's vierkantjes. Mijn oma haakte pannenlappen, spreien, kussens en sloffen. Afgezien van de slofjes, die wij als kleinkinderen droegen op school, bestonden alle produkten van mijn oma uit vierkantjes. Gehaakte vierkantjes.



Prachtige kleuren gebruikte ze, volgens de norm van die tijd dan he. Jaren zeventig oranje, bruin en geel.

Ik las over de squares op een weblog dat ik volg en bedacht dat ik dat ook zou gaan doen, vierkantjes maken voor een mooi sprei/plaid. Ahum ja tuurlijk.

Ik handwerk graag, borduren, breien eventueel kleine dingen op de naaimachine, maar haken. Haken en ik zijn geen vrienden. Nooit geweest ook. Hoewel ik het ooit voor elkaar heb gekregen om in het eerste huis van ex-lief en mijzelf de gordijnen voor het keukenraam te haken. Met dank aan het geduld van mijn moeder.

Maar goed ik zag het, ik vond het mooi en ik ging het doen. Via You Tube vond ik een filmpje en ik dacht ik doe gewoon wat die mevrouw doet. Yeah rigth. Het heeft me een hele middag gekost maar het is gelukt. En dus haak ik vierkantjes, heel veel vierkantjes. Zelfs op vakantie nam ik de bolletjes en de haaknaald mee. In de koffer want in de handbagage mag niet van de vliegmaatschappij.

Wat ik met die vierkantjes ga doen? Geen idee. De droom is om er zo een mooi plaid van de maken maar of dat lukt. Ik ben al blij met al die vierkantjes. Ik kan het, ik kan het!!!!!

Films



De afgelopen weken zagen lief en vriend en ik in wisselende samenstelling een aantal films.


Een ervan is Traitor, werkelijk een aanrader vanwege de verassende ontknoping.





Daarna ook nog Angels & Demons (Bernini mysterie). Evenals in boekvorm vond ik deze film beter dan de Da Vinci code. Tom Hanks vind ik meestal wel leuk om naar te kijken. Elke keer als ik een film met hem zie denk ik terug aan Forrest Gump, voor mij een van beste films die ik gezien heb.



Verder zagen we The Reader. Ja ook weer een film die je gezien moet hebben, indrukwekkend tijdsbeeld. Prachtig geacteerd en mooi gefilmd.



The International. Geen slechte film maar zeker ook geen toppertje. Leuk maar blijft niet in mijn herinnering als topfilm.

In het vliegtuig zagen we nog Duplicity, maar die film kon werkelijk niet boeien. Misschien lag het aan de omstandigheden in het vliegtuig maar deze film hebben we niet afgekeken.

Obamania


Barack Obama maakt geschiedenis en de verslaggever is zijn eerste geschiedschrijver. Philippe Remarque volgt als correspondent van de Volkskrant Obama's opmars op de voet. In De hand van Obama, dat onmiddellijk na de verkiezingen van 4 november uitkomt, blikt hij terug op de moeder van alle verkiezingscampagnes.
Ook ik ben natuurlijk gepast onder de indruk graakt van de nieuwe president van de USA en met name van zijn geweldige verkiezingscampagne. Dit boek geeft een ontluisterend helder beeld over de campagne en geeft enige achtergrond informatie over Barack Obama. Leuk om te lezen door de prachtige zinnen van de schrijver en de heerlijke lay out.
Naar aanleiding van dit boek heb ik besloten binnenkort maar eens het boek van Barack Obama'' s hand Dromen van mijn vader te lezen.

Hart en ziel


Clara Casey heeft de laatste tijd teveel aan haar hoofd. Haar dochters Adi en Linda zijn in de twintig maar wonen nog steeds thuis. Adi knokt altijd voor of tegen iets: het milieu, walvisvaart, legbatterijen… Linda studeert aan de universiteit, maar ligt voornamelijk in bed en weigert iets te doen in huis. Bovendien zoekt Claras ex-man weer contact terwijl ze net begint aan een zware baan in het ziekenhuis van Dublin.Daar krijgt Clara de leiding over haar eigen team: Declan, een talentvolle maar erg verlegen arts; de sympathieke fysiotherapeut Johnny; Fiona, de mooie en vrolijke zuster die een spook uit het verleden niet kan laten rusten. En voor de Poolse Ania is de ontmoeting met Clara Casey een geschenk uit de hemel. Hopelijk zal een nieuwe baan in een nieuw land haar gebroken hart helen.
Dit boek las ik op de lange lange vlucht naar onze vakantiebestemming. Wederom een juweeltje van Maeve Binchy, een schrijfster die ik zeer kan waarderen. In deze roman komen ook enkele personen uit eerder romans terug, zoals personages uit Tara Road en Quintins. Zeker de moeite waard om een zo zwaar boek mee te nemen in de handbagage. Het gaat nooit diep maar de problemen van de hoofdpersonen zijn zo lekker herkenbaar zonder de zoetsappige het komt altijd goed toon van sommige andere schrijfsters.

Lange stilte

Afgelopen weken had ik een lange blogpauze. Ontelbaar veel dingen gedaan maar geen tijd en zin om erover te bloggen.


Wat heb ik dan gedaan? Onder andere vakantie gevierd in een erg warm en prettig onderdeel van ons Koninkrijk der Nederlanden. Curacao was de bestemming van de vakantiereis van mij en mijn lief.


Een geweldige vakantie beleefd, een heerlijk resort en heeel leuke mensen leren kennen.


Juist het leren kennen van al die leuke mensen leidde er toe dat ik bijzonder weinig gelezen heb deze vakantie. Met dank aan de vliegmaatschappij mochten we 25 kg meenemen in onze koffers waardoor ik wel voldoende boeken bij me had op reis. Maar van lezen kwam weinig vanwege de gezelligheid.





Bij terugkomst van vakantie bleek ik een financiele meevaller te hebben en heb ik vooruitlopend op een volgende vakantie en misschien een minder prettige regeling over kilo's bagage alvast een E-Reader aangeschaft. Geweldig apparaat, veel mogelijkheden, ruimte voor duizend boeken (met bijgeleverde SD card zelfs DRIEDUIZEND), daar moet ik een volgende vakantie toch mee door kunnen komen.