Weg is weg

Ik was een tijdje weg. Waar ik was? Ver ver in mijn eigen gedachten verdwaald, verward in gevoelens en ideeën, in oordelen en overpeinzingen. Het was er niet mooi waar ik was. En ik ben nog niet helemaal terug. Gelukkig heb ik wel weer een plek gevonden en een mate van rust die het lezen van prachtige boeken mogelijk maakt.
Woorden zijn belangrijk voor mij, woorden horen bij mij. Gelukkig heb ik ze teruggevonden.

Plek des onheils Kay Hooper

Een paranormaal begaafde FBI agente gaat terug naar haar geboorteplaats om een moordenaar te vinden.

Zo prachtig geschreven, met details die net niet te diep gaan om je aandacht te doen verslappen. Geloofwaardig zelfs voor de niet zweverige types onder ons. Tijdens het lezen had ik nauwelijks tijd om te eten/drinke/roken. En vooral dat laatste overkomt me zelden.

De Leugenaar Lisa Gardner

Tijdens mijn laatste treinreis las ik dit boek. Spannend tot de laatste bladzijde en daarnaast een prachtig inzicht in de wijze waarop men met zedendelinquenten omgaat in de Verenigde Staten van Amerika.
De verdwijning van een jonge vrouw is een gegeven dat je in veel boeken vind maar dit boek is net anders en de oplossing dus ook. Zeker een aanrader.

Lang geleden....

begon ik aan een dagboek. Dat had geen lang leven. Als ik ergens niet goed ik ben is het wel het bijhouden van dagelijkse dingen. Mijn laatste log van november, het is lang geleden en het lijkt nog langer.

Sinds dat log waren er de heerlijke kerst, de geweldige sinterklaasverassing van mijn lief. Het nieuwe jaar dat begon. Zoveel mooie en minder mooie momenten.
Langzamerhand begin ik weer structuur en licht te zien in mijn leventje.

Langzaam, heel langzaam klim ik de berg op. Voor iemand met weinig geduld zoals ik te langzaam, te traag. En het ergste vind ik nog wel onderweg ben ik dingen kwijtgeraakt, woorden, gedachten. Mijn hersens zijn blijkbaar gekrompen of van mindere kwaliteit geworden de laatste maanden.
Lezen, schrijven, puzzelen, elke activiteit die me normaal zo makkelijk afgaat is nu een strijd geworden. Gelukkig kan ik nog wel breien, gedachtenloos zonder nadenken. Het geen resulteerde in maar liefst 14 korte, lange, brede, smalle, dikke of dunnen sjaals. Ook al hield ik ze niet allemaal voor mezelf, voorlopig kan ik kiezen uit meer dan 20 verschillenden sjaals in de winter.

Drukke dagen

Vanavond ga ik met mijn vriendin B. naar een heus concert. De laatste keer dat we dit samen deden was drie jaar geleden. Een heus sta concert, ik zit liever maar ja het is niet anders. Voorafgaand aan het concert eten we samen een hapje en kletsen we even bij. Een gekakel van jewelste als je ons samen zet. B is een van mijn oudste vriendinnen, gedurende alle fases van mijn leven was/is ze er. Soms dichtbij, soms wat verderaf. Onze contacten kunnen zich maanden beperken tot sms verkeer, en dan ineens zien we elkaar weer eens lijfelijk. B. is een van de mensen die me altijd begrijpt, misschien omdat we in de verre verte nog familie zijn ook, die me altijd ook de spiegel voorhoud van mijn zwakke kanten, mijn negatieve gedachtes schaamteloos kan omdraaien met een vleug zwarte humor waar we beide nogal goed in zijn.

Ik verheug me op onze avond.

Morgen vertrek ik voor een tweedaagse reis met mijn moeder naar twee verschillende kerstmarkten. Oberhausen en Dortmund zijn de doelsteden, overnachten doen we in Bochum. Mijn bijna 70 jarige moeder is nog behoorlijk actief en geniet van heel veel. Ze doet zelfs nog vrijwilligerswerk. Helaas is ze de afgelopen jaren twee van haar beste vriendinnen verloren, waaronder de vriendin waarme ze de meeste activiteiten ondernam zoals zwemmen, musicals bezoeken en allerlei andere dagtochten (gelukkig niet van die akelige busreizen voor ouderen met verkoopdemonstraties). Minimaal eens per jaar proberen we samen een dag weg te gaan, zeker na haar ziekte vorig jaar hebben we die behoefte. Dit word onze tweede trip dit jaar en ook hier verheug ik me erg op.

Pandora's dochter

Dit nieuwe boek van Iris Johansen las ik deze week. En zoals gebruikelijk bij boeken van deze schrijfster las ik het weer aan een stuk uit.

Het gaat over Megan die speciale gaven heeft, zonder dit te weten. De boeken van Johansen gaan vaak over dit thema. Een van haar bekendste hoofdpersonen is een wetenschapsters die middels schedelreconstucties moorden/vermissingen oplost.

Boeken voor een middag/avond helemaal even terugtrekken en tot jezelf komen. Opgekruld op je favoriete plek in huis, warm en veilig lezend over gevaarlijk toestanden.

Nog een luxe uitgave?

Deze week weer een uitgave gedaan. Luxe of noodzaak? Tja dat wacht ik nog even af. Het lijkt er sterk op dat ik beginnende diabetes heb. Mijn glucosewaarden zijn in nuchtere toestand duidelijk te hoog.

Vreemd genoeg is dat niet iets waar ik aan dacht bij al mijn vage klachten van de laatste maanden.

Op verzoek van de bedrijfsarts deed mijn huisarts een bloedonderzoek, ik werd onderzocht op werkelijk bijna alle vakjes op het laboratoriumformulier. Hormoongehaltes bleken allemaal prima, bloeddruk is geweldig, er bleek maar een afwijkende waarde te staan op de uitslag en dat is de glucose.

Ik ben bekend met diabetes uit mijn direct omgeving dus weet ik ook wat ik zal moeten doen. Meten is weten, dus kocht ik een geweldig apparaat. De De accucheck compact plus.

Nu nog doen wat ik weet dat moet en waar ik een geweldige antipathie tegen heb. Afvallen!!!

Mijn hele leven al heb ik overgewicht, nooit geen probleem mee gehad. Waar een anorexiapatient dun is en zichzelf in de psiegel dik vind, ben ik dik en zie in de spiegel gewoon een lekker wijf. Tja de psyche van ieder mens is anders nietwaar.

Slechts een periode in mijn leven was ik relatief slank (maat 44/46) en dit was tegelijk een van de meest verdrietige en moeilijke periodes in mijn leven. Dus hoe kan ik nu de knop omzetten en gaan afvallen? Ik weet de oplossing nog niet, maar het komt vast tot me.