Lang geleden....

begon ik aan een dagboek. Dat had geen lang leven. Als ik ergens niet goed ik ben is het wel het bijhouden van dagelijkse dingen. Mijn laatste log van november, het is lang geleden en het lijkt nog langer.

Sinds dat log waren er de heerlijke kerst, de geweldige sinterklaasverassing van mijn lief. Het nieuwe jaar dat begon. Zoveel mooie en minder mooie momenten.
Langzamerhand begin ik weer structuur en licht te zien in mijn leventje.

Langzaam, heel langzaam klim ik de berg op. Voor iemand met weinig geduld zoals ik te langzaam, te traag. En het ergste vind ik nog wel onderweg ben ik dingen kwijtgeraakt, woorden, gedachten. Mijn hersens zijn blijkbaar gekrompen of van mindere kwaliteit geworden de laatste maanden.
Lezen, schrijven, puzzelen, elke activiteit die me normaal zo makkelijk afgaat is nu een strijd geworden. Gelukkig kan ik nog wel breien, gedachtenloos zonder nadenken. Het geen resulteerde in maar liefst 14 korte, lange, brede, smalle, dikke of dunnen sjaals. Ook al hield ik ze niet allemaal voor mezelf, voorlopig kan ik kiezen uit meer dan 20 verschillenden sjaals in de winter.