Drukke dagen

Vanavond ga ik met mijn vriendin B. naar een heus concert. De laatste keer dat we dit samen deden was drie jaar geleden. Een heus sta concert, ik zit liever maar ja het is niet anders. Voorafgaand aan het concert eten we samen een hapje en kletsen we even bij. Een gekakel van jewelste als je ons samen zet. B is een van mijn oudste vriendinnen, gedurende alle fases van mijn leven was/is ze er. Soms dichtbij, soms wat verderaf. Onze contacten kunnen zich maanden beperken tot sms verkeer, en dan ineens zien we elkaar weer eens lijfelijk. B. is een van de mensen die me altijd begrijpt, misschien omdat we in de verre verte nog familie zijn ook, die me altijd ook de spiegel voorhoud van mijn zwakke kanten, mijn negatieve gedachtes schaamteloos kan omdraaien met een vleug zwarte humor waar we beide nogal goed in zijn.

Ik verheug me op onze avond.

Morgen vertrek ik voor een tweedaagse reis met mijn moeder naar twee verschillende kerstmarkten. Oberhausen en Dortmund zijn de doelsteden, overnachten doen we in Bochum. Mijn bijna 70 jarige moeder is nog behoorlijk actief en geniet van heel veel. Ze doet zelfs nog vrijwilligerswerk. Helaas is ze de afgelopen jaren twee van haar beste vriendinnen verloren, waaronder de vriendin waarme ze de meeste activiteiten ondernam zoals zwemmen, musicals bezoeken en allerlei andere dagtochten (gelukkig niet van die akelige busreizen voor ouderen met verkoopdemonstraties). Minimaal eens per jaar proberen we samen een dag weg te gaan, zeker na haar ziekte vorig jaar hebben we die behoefte. Dit word onze tweede trip dit jaar en ook hier verheug ik me erg op.