The gift heet de film die ik afgelopen zaterdag keek met vriend en lief. Na eerst patat te hebben gegeten, gekletst met vriend en zoon van vriend. Zoon van vriend is verhuist naar een andere stad en een andere school en kon daar boeiend over vertellen.
Prachtig hoe kinderen snel en duidelijk zijn in hun taal en oordeel. Grappig ook hoe fijn het is om mee te maken hoe open en vrij een kind kan zijn in een veilige omgeving. Vriend bied een veilige omgeving en kind is blij en toegankelijk. Zo kan het dus ook nog steeds in deze wereld waar je zoveel hoort over moeilijkheden bij opvoeding. Dit prachtige kind en zijn vader bewijzen dat er nog ouders zijn die wel investeren in hun kind, en dat dit een mooi resultaat oplevert.
Mij lijkt het lastig en moeilijk om een jong volwassene te begeleiden, ongeacht de omstandigheden. Het is me niet gegeven om kinderen te krijgen en heel soms ben ik daar erg verdrietig over, maar vaak ben ik ook opgelucht dat ik de probelemen die samengaan met opvoeden lekker aan me voorbij kan laten gaan.
Tja de film ging over een handige computerjongen die plotseling een nieuwe telefoon ontvangt per post. Deze telefoon ontvangt smsjes van een onbekende afzender die de computerjongen veel voorspoed brengen in geld en geluk. Zo ontsnapt hij aan een vliegtuigramp omdat hij was gewaarschuwd door een smsje.
Uiteindelijk blijkt een te goed geprogrammeerde computer van de overheid van de Verenigde Staten van Amerika verantwoordelijk voor de smsjes. De computer heeft geen kwaad in de zin maar volgt slechts zijn programma. Met vervelende gevolgen.
Computerjongen moet dus de wereld redden van deze computer.
Geloofwaardig verhaal, dilemma tussen privacy en veiligheid. Herkenbaar zeker in deze tijd.
Geen slechte film, maar zou hem wel bewaren tot een tijd dat er echt niets leuks meer te zien is op tv of dvd.
blij te lezen dat het hem goed vergaat daar zo ver weg van zijn vader.
BeantwoordenVerwijderen