Als je een beetje geinterresseerd bent in politiek en haagse perikelen is dit boek een aanrader. Eentje voor op het nachtkastje, want makkelijk in korte stukken te lezen voor het slapengaan. Ik lees veel in het openbaar vervoer op weg naar mijn werk, of naar mijn lief. Ook daarvoor is het heel geschikt en het levert ook nog eens boeiende gesprekken op. Zolas vanmorgen toen een meneer naast mij ging zitten en zag dat ik dit boek aan het lezen was. Een hele verhandeling begon de meneer over wijken, integratie, Geert Wilders en de PVDA. Helaas moest ik drie haltes verder uitstappen anders hadden we volgens mij nog veel gespreksstof gehad, de meneer en ik.
De meneer vond dat mevrouw Vogelaar het heel slecht gedaan had, verkeerde wijken had aangewezen en had geen enkel begrip voor welke nuance in het debat over de mulit-culturele samenleving dan ook. Nu ben ik ook niet altijd genuanceerd, maar ik vind wel dat je verschil moet maken tussen mensen, hun religie en hun gedrag.
Komende van de Twentse essen werd ook ik drie jaar geleden, bij mijn verhuizing naar de Randstad, geconfonteerd met de multi-culturele samenleving. In Twente had ik me nooit gerealiseerd hoe groot de verscheidenheid aan mensen van allerlei makelij in de Randstad is. Dat heeft voordelen: lekker eten uit alle landen op afroep beschikbaar, prachtig uitgedoste dames en meisjes met de mooiste hoofddoeken. Maar ook nadelen. De schreeuwerige jonge mannen, jongetjes soms nog, de agressie, de onverstaanbaarheid van personeel in sommige winkels. Toch wegen voor mij de voordelen nog altijd zwaarder dan de nadelen, misschien heb ik gewoon geluk en kom ik alleen de leuke mensen tegen. De radicaliserende, vervelende mensen zijn er natuurlijk, maar komen niet op mijn pad. Ik ben dus ook niet bang in mijn woon en werkomgeving. Want angst is een slechte raadgever.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten